آزمایش‌های انجام شده بر روی بیماران مبتلا به نارسایی قلبی (فرتزش، ون بورن؛ مرکز قلب نورث راین، وستفالیا؛ بر اوینهاوسن، 2010 و 2010) نتایج جالب‌توجهی داشت که نشان می‌داد عملکرد ریه اغلب در بیماران بهبود می‌یابد. این امر به دلیل بهبود قابل توجه ظرفیت تنفسی به دلیل تمرین دادن عضلات تنفسی و به‌ویژه عضلات موجود در بین دنده‌ها بود. بیماران توانایی بیشتری برای خارج کردن هوا داشتند که برای بیماران مبتلا به انسداد ریه بسیار تعیین‌کننده است.
